Mag de curator van de leverancier een kostenbijdrage vragen, bij teruggave van de goederen?
Als geleverde goederen niet zijn betaald, en de afnemer failliet gaat, wil de leverancier de onbetaalde goederen terug. Dat kan met een beroep op eigendomsvoorbehoud of recht van reclame. De leverancier kan dan als eigenaar van de goederen zijn eigendom terugclaimen; ook van de curator. Dat heet juridisch ‘revindicatie’.
De curator heeft er echter werk aan om de rechten die worden ingeroepen te beoordelen, te onderzoeken of de goederen er nog zijn, en ze uiteindelijk terug te geven aan de leverancier. Dat kost de curator geld en dikwijls vraagt hij daarvoor een kostenbijdrage aan de leverancier. Mag dat?
Op zichzelf wel. Rechters hebben al meerdere keren geoordeeld dat de curator een bijdrage mag vragen van de leverancier. De grote vraag is alleen, hoeveel!? De omvang van de kostenbijdrage is vaak onderwerp van discussie.
Het uitgangspunt is daarbij dat voor werkzaamheden die behoren tot de wettelijke taak van de curator, geen kostenbijdrage mag worden gevraagd. Alleen voor handelingen die meer behelzen dan dat, en dus echt alleen ten voordele van de leverancier worden gemaakt, een kostenbijdrage mag worden gevraagd.
Een voorbeeld
De curator schakelt een bedrijf in om de validiteit van de rechten mede te beoordelen en de aanwezigheid van de geclaimde goederen te onderzoeken. Mag hiervoor een kostenbijdrage worden gevraagd? Het antwoord is: nee. Het inventariseren van de boedel en het beoordelen van de aanspraken van een leverancier, zijn taken die de curator op grond van de wet heeft en die komen ten laste van de boedel. Er mag voor die werkzaamheden geen bijdrage worden gevraagd.
Wel mag bijvoorbeeld een bijdrage worden gevraagd voor handling kosten, zoals de fysieke uitlevering van de goederen. Hoewel er discussie bestaat of ook dit mag, nemen rechters aan dat deze kosten specifiek voor de leverancier worden gemaakt en daarvoor een kostenbijdrage mag worden verlangd.
Hoe hoog mag de kostenbijdrage zijn?
Hoe hoog de bijdrage mag zijn, hangt een beetje van de situatie af. Doorgaans wordt 3 of 4% van de factuurwaarde als redelijk geacht.
Tot slot, het voorgaande geldt niet wanneer de curator de goederen heeft verkocht. Daarover later meer.