Realisatie bouwplan onmogelijk, dus: geen belanghebbende?

In een eerder blog schreef ik over een zeer nuttige tentamentraining die ging over kernbegrippen in het bestuursrecht. Namelijk besluit en belanghebbende. Die begrippen staan altijd garant voor discussie, zoals ook weer blijkt uit een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 14-11-2012. In deze uitspraak staan de begrippen besluit en belanghebbende centraal.

De belanghebbende

De appellant (een persoon die hoger beroep instelt) had bij het college van B&W van Nederlek een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning voor het bouwen van een steiger met loopbrug.

Nu bleek dat B&W al een omgevingsvergunning aan iemand anders hadden verleend. Bovendien was de appellant niet de eigenaar van het perceel waarop de steiger gebouwd moest worden. Ook beschikte hij niet over toestemming van het hoogheemraadschap om een aanlegvoorziening op het perceel (waarvan het hoogheemraadschap eigenaar was) op te richten. Volgens de Afdeling is het duidelijk dat onder deze omstandigheden het bouwplan nooit gerealiseerd kan worden; om die reden kan de appellant niet als belanghebbende worden aangemerkt.

Besluit

Als de appellant geen belanghebbende is, kan het verzoek van de appellant ook niet worden aangemerkt als een aanvraag. Want: onder een aanvraag wordt verstaan ‘een verzoek van een belanghebbende om een besluit te nemen’. Daarom is volgens de Afdeling de afwijzing van het verzoek geen besluit, aangezien de wet alleen de afwijzing van een aanvraag gelijk stelt met een besluit. B&W hadden dus terecht het door de appellant ingestelde bezwaar niet-ontvankelijk verklaard.

Per definitie geen belanghebbende?

Betekent dit nu dat je per definitie geen belanghebbende bent als je niet de (volledige) eigendom hebt van een perceel? Nee. In de uitspraak waar de Afdeling naar verwijst heeft zij bepaald dat het gaat om de vraag of het bouwplan nooit gerealiseerd kan worden. Dat je een perceel niet (volledig) in eigendom hebt, is daarbij slechts 1 van de omstandigheden om te bepalen of een bouwplan nooit gerealiseerd kan worden.